Powierzchnia  Gminy  Bielsk  wynosi  125,53 km², tj. 12 553 ha, z czego 10 320 ha  zajmują  użytki  rolne, a 2 233 ha  to  drogi, lasy  i  pozostałe  grunty. Teren  gminy  Bielsk  zamieszkuje  około  9 000 osób, a  gęstość  zaludnienia  wynosi  około  71 osób  na  1 km².

Pierwsze  wzmianki  o  Bielsku  pochodzą  z  X wieku. Do  końca  XVI wieku  Bielsk  znany  był  pod  nazwą  Bielsko  oraz  Belszko. Historia  Bielska  bardzo  ściśle  wiązała  się  z  działalnością  zakonu  benedyktynów  z  Mogilna. Bielsk  znalazł  się  w  dobrach  klasztornych  już  w  XI wieku  wraz  z  targiem, karczmami  i  opłatą  targową. Opactwo  zachowało  patronat  nad  kościołem  aż  do  XIX wieku. W  1322 roku  utworzona  została  w  Bielsku  prepozytura  zakonna. A  na  prepozyta  zatwierdzono  brata  Jana  (benedyktyna). W  1373 roku  książe  Siemowit III  sprzedał  szlachcicowi  Andrzejowi  z  Bielska  wójtostwo  w  Bielsku  za  140  kóp  groszy  praskich  z  4 włókami  wolnymi  miary  chełmińskiej, siedliskami  i  ogrodami, wolną  łaźnią  miejską, wiatrakami, trzecim  denarem  z  win  sądowych, trzecią  jatkę  rzeźniczą, kramem  szewców, piekarzy, trzecim  denarem  od  balwierzy, prosołów  i  rzemieślników  oraz  prawo  wyrobu  i  wyszynku  trunków, zobowiązując  go  do  jednoczesnej  osobistej  służby  wojennej  i  dostarczania  jednego  tucznika. Książe  Siemowit III  polecił  również  szlachcicowi  Andrzejowi  lokację  miasta  Bielska, nadając  mu  prawo  chełmińskie, jakie  posiadał  wówczas  sam  Płock. Przywilej  ten  został  potwierdzony  w  1424 roku  przez  księcia  płockiego  Ziemowita  oraz  w  roku  1441  przez  księcia  Włodzisława I. Pod  koniec  XIV  Bielsk  stał  się  ośrodkiem  powiatu  sądowego  ziemi  płockiej. Miasto  w  Bielsku  zostało  założone  jednak dopiero  w  1441 roku. Miasto  miało  około  400 ha  ról, z  czego  około  100 ha  stanowiło  wójtostwo. Bielsk, często  niszczony  przez  pożary, w  roku  1498  zamieszkany  był  przez  14 kupców. W  II  połowie  XVI wieku  Bielsk  wchodził  w  skład  terytorium  starostwa  płockiego  i  liczył  wtedy  ponad    700 mieszkańców, w  tym  około  60 rzemieślników.

Gmina  Bielsk  położona  jest  na  terenie  Wysoczyzny  Płońskiej – wysokość  terenu  wynosi  około  300 m.n.p.m. Ukształtowanie  terenu  jest  typowe  dla  terenu  równinnego, a  teren  Gminy  charakteryzuje  niski  stopień  zalesienia.

Roczna  temperatura  powietrza  wynosi  6 - 7° C. Najwyższe  średnie  temperatury  miesięczne  notowane  w  lipcu  wynoszą  ok. 19° C, najniższe  średnie  w  miesiącu  lutym  ok. -3° C.

Gmina  Bielsk  położona  jest  w  zachodniej  części  województwa  mazowieckiego  i  terytorialnie  przynależy  do  powiatu  płockiego. Do  końca  1998 roku  wchodziła  w  skład  województwa  płockiego.

Gmina  graniczy  z  gminami: Stara  Biała, Gozdowo, Zawidz, Drobin, Staroźreby  oraz  Radzanowo. Położona  jest  w  odległości  około  18 km  od  siedziby  powiatu  miasta  Płocka  i  około  110 km  od  siedziby  województwa - Warszawy. Przez  teren  Gminy  przebiega  droga  krajowa  Kutno – Ostrów  Mazowiecka.

Gmina  Bielsk  jest  gminą  rolniczą. Herbem  Gminy  Bielsk  jest  głowa  Św. Jana  Chrzciciela  na  misie  na  czerwonym  tle.

      Gmina  Bielsk  jest  gminą  zdecydowanie  rolniczą  o  bardzo  małym  nasyceniu  kompleksów  leśnych  (około  0,5%  powierzchni  Gminy  stanowią  lasy). Na  istniejących  obszarach  leśnych  przeważają  siedliska  ubogie. Dominującymi  gatunkami  drzew  liściastych  są: brzoza, olcha. Wśród drzew  iglastych  dominują: świerk, sosna. Lasy  na  terenie  Gminy  zajmują  ok. 500 ha. Największe  kompleksy  leśne  występują  w  zachodniej  i  wschodniej  części  Gminy. Po  południowej  stronie  Bielska  znajdują  się  tereny  podmokłe  (pobagienne)  zajmujące  powierzchnię  około  130 ha.

Na  terenie  Gminy  Bielsk  znajduje  się  szereg  obiektów  o  wartościach  architektonicznych, historycznych oraz kulturowych objętych ochroną konserwatorską  i  znajdujących  się  rejestrze  zabytków  nieruchomych. Najważniejszymi z nich są: Kościół  parafialny  p.w. Św. Jana  Chrzciciela  w  Bielsku  wybudowany  w  1911 roku  w  stylu  neogotyckim; Cmentarz  rzymsko – katolicki  z  XVIII wieku; Cmentarz  wyznania  mojżeszowego  z  I połowy XIX wieku; Murowany  kościół  parafialny  p.w. Św. Stanisława  bpa  z  1884 roku w Ciachcinie; Pałac  murowany  z  połowy  XVIII wieku oraz park  z  XVIII – XIX wieku w Goślicach;

Gmina  Bielsk  położona  jest  w  północno – zachodniej  części  województwa  mazowieckiego  i  terytorialnie  przynależy  do  powiatu  płockiego  ziemskiego. Gmina  podzielona  jest  na  43 miejscowości  składające  się  na  38 sołectw. Wykaz  miejscowości  na  terenie  gminy  Bielsk: Bielsk, Bolechowice, Cekanowo, Ciachcin, Ciachcin  Nowy, Dębsk, Drwały, Dziedzice, Gilino, Giżyno, Goślice, Jaroszewo  Biskupie, Jaroszewo  Wieś, Jączewo, Józinek, Kędzierzyn, Kleniewo, Kłobie, Konary, Kuchary  Jeżewo, Leszczyn  Księży, Leszczyn  Szlachecki, Lubiejewo, Machcinko, Machcino, Niszczyce, Niszczyce  Pieńki, Pęszyno, Rudowo, Sękowo, Smolino, Strusino, Szewce, Śmiłowo, Tchórz, Tłubice, Ułtowo, Umienino, Umienino  Łubki, Zagroba, Zakrzewo, Zągoty, Żukowo. Miejscowości: Umienino, Umienino  Łubki, Pęszyno  oraz  Strusino  tworzą  sołectwo Umienino, miejscowości Machcino i Machcinko – sołectwo Machcino, miejscowości Ciachcin i Ciachcin Nowy – sołectwo Ciachcin.

 

 

http://vip121.lo.pl/uploads/attachments/migration/charakterystyka__gminy__bielsk.pdf